۱. شروع بازی:

• بازیکنان در یک محوطه باز دور هم جمع می‌شوند. یک نفر به عنوان شروع‌کننده، توپی را به صورت عمودی به بالای سرش پرتاب کرده و همزمان نام یکی دیگر از بازیکنان را با صدای بلند صدا می‌زند.
• به محض پرتاب توپ، تمام بازیکنان دیگر (به جز فردی که نامش خوانده شده) شروع به دویدن و دور شدن از محل پرتاب می‌کنند.
  
  

۲. روند بازی (گرفتن یا استوپ گفتن):

• حالت اول (گرفتن توپ در هوا): بازیکنی که نامش خوانده شده، باید تلاش کند توپ را قبل از برخورد با زمین بگیرد. اگر موفق شود، او تبدیل به پرتاب‌کننده جدید می‌شود و بلافاصله با پرتاب توپ به هوا و صدا زدن نام یک بازیکن دیگر، بازی را ادامه می‌دهد و خودش شروع به فرار می‌کند.
• حالت دوم (برخورد توپ با زمین): اگر آن بازیکن نتواند توپ را در هوا بگیرد و توپ به زمین برخورد کند، باید به سرعت توپ را بردارد و با صدای بلند فریاد بزند: «استوپ».
  
  

۳. مرحله پرتاب به سمت بازیکنان:

• با شنیدن کلمه «استوپ»، همه بازیکنانی که در حال فرار بودند باید فوراً در جای خود بایستند و هیچ حرکتی نکنند.
• حالا بازیکنی که توپ را در دست دارد، یکی از بازیکنان ثابت مانده را هدف می‌گیرد و توپ را به سمت او پرتاب می‌کند تا به او بزند. معمولاً نزدیک‌ترین فرد به عنوان هدف انتخاب می‌شود.
  
  

۴. قوانین امتیازدهی و خطاها:

• امتیاز منفی: اگر پرتاب‌کننده موفق شود و توپ به بازیکن هدف برخورد کند، آن بازیکن یک امتیاز منفی می‌گیرد. اما اگر توپ به او برخورد نکند، خود پرتاب‌کننده یک امتیاز منفی دریافت می‌کند. بازیکنی که در آن دور امتیاز منفی گرفته، مسئول شروع دور بعدی بازی است.
• خطای پرتاب: پرتاب توپ باید به صورت عمودی (بالای سر) و با ارتفاع مناسب (حداقل ۳ متر) باشد. اگر پرتاب زاویه زیادی داشته باشد یا ارتفاع آن کم باشد، پرتاب‌کننده یک امتیاز منفی می‌گیرد.
  
  

۵. پایان بازی:

• بازی تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که بازیکنان با رسیدن به حد معینی از امتیاز منفی (مثلاً ۱۰ امتیاز) یکی‌یکی “سوخته” و از بازی خارج شوند.
• آخرین نفری که در بازی باقی می‌ماند، برنده نهایی است.