۱. آماده‌سازی و زمین بازی:

• بازیکنان به دو تیم، ترجیحاً با تعداد اعضای مساوی، تقسیم می‌شوند.
• یک زمین مستطیلی (برای مثال ۱۰ در ۵ متر برای بازی ۴ به ۴) مشخص می‌شود.
• یک تیم (مدافع یا تیم وسط) در داخل مستطیل و تیم دیگر (مهاجم) در دو طرف خطوط عرضی (کوتاه) مستطیل مستقر می‌شوند.
  
  

۲. روند بازی:

• تیم مهاجم بازی را با پرتاب توپ به سمت یاران خود در آن سوی زمین شروع می‌کند. هدف آن‌ها زدن بازیکنان تیم وسط است که باید با دویدن و جاخالی دادن خود را از برخورد توپ حفظ کنند.
• گاهی تیم مهاجم هنگام پرتاب این شعر را می‌خواند: «بپا که توپ نخوره به پات / بپا یهو نیفته کلات».
  
  

۳. قوانین سوختن و «گل» گرفتن:

• سوختن: اگر توپ به یکی از بازیکنان تیم وسط برخورد کند، آن بازیکن از بازی خارج می‌شود.
• گل گرفتن: اگر یکی از بازیکنان تیم وسط بتواند توپ را قبل از برخورد با زمین در هوا بگیرد، یک «گل» کسب می‌کند. هر «گل» دو کاربرد دارد:
  1. می‌تواند یک هم‌تیمی سوخته را به بازی برگرداند.
  2. اگر تمام یاران داخل زمین باشند، «گل» به عنوان یک جان اضافه برای خود بازیکن عمل کرده و یک بار او را از سوختن نجات می‌دهد.
     
     

۴. پایان بازی (مرحله آخر):

• بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که فقط یک نفر از تیم وسط در زمین باقی بماند.
• در این مرحله، تیم مهاجم ۱۰ فرصت پرتاب دارد تا او را بزند. اگر بازیکن آخر بتواند از تمام ۱۰ پرتاب جان سالم به در ببرد، تیم او برنده شده و تمام یارانش دوباره به بازی برمی‌گردند.
• اما اگر در این ۱۰ پرتاب ضربه بخورد، تیم او بازنده آن دور شده و جای دو تیم با یکدیگر عوض می‌شود.